WYWIAD Z PRZEWODNICZĄCĄ ZESPOŁU INTERDYSCYPLINARNEGO

Utworzono dnia 28.08.2019

ROZMOWA Z PRZEWODNICZĄCĄ ZESPOŁU INTERDYSCYPLINARNEGO W GMINIE I MIESCIE NOWE SKALMIERZYCE – Aleksandrą Jaśkiewicz, specjalistą pracy socjalnej i specjalistą ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie

 

1. Co to jest Zespół Interdyscyplinarny i jaka jest jego rola?

- Art. 9a Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie mówi m.in. o tym, że:

Gmina podejmuje działania na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie,

w szczególności w ramach pracy w zespole interdyscyplinarnym. Zespół interdyscyplinarny powołuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta. W skład zespołu interdyscyplinarnego wchodzą przedstawiciele:
1) jednostek organizacyjnych pomocy społecznej;
2) gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych;
3) Policji;
4) oświaty;
5) ochrony zdrowia;
6) organizacji pozarządowych.

W skład zespołu interdyscyplinarnego wchodzą także kuratorzy sądowi lub prokuratorzy oraz przedstawiciele podmiotów innych niż określone w ust. 3, działających na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie.  Zespół interdyscyplinarny może tworzyć grupy robocze w celu rozwiązywania problemów związanych z wystąpieniem przemocy w rodzinie w indywidualnych przypadkach.

2. A na czym polega procedura Niebieskich Kart?

- Procedura obejmuje ogół czynności podejmowanych i realizowanych przez przedstawicieli jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Policji, oświaty i ochrony zdrowia, w związku z uzasadnionym podejrzeniem zaistnienia przemocy w rodzinie. Interdyscyplinarne podejście do realizacji procedury „Niebieskie Karty” ma na celu zintensyfikowanie działań wszystkich służb na rzecz poprawy sytuacji osoby dotkniętej przemocą w rodzinie. Wspólne opracowanie, przy udziale osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, indywidualnego planu pomocy nie będzie doprowadzało do sytuacji, gdy osobą tą zajmowało się odrębnie kilka instytucji, co w konsekwencji niekiedy skutkowało zniechęceniem, biernością i zmęczeniem osoby doznającej przemocy.

Procedurę wszczyna się poprzez wypełnienie formularza „NIEBIESKA KARTA – A” przez przedstawiciela jednej z instytucji wymienionych wyżej, który w toku prowadzonych czynności służbowych lub zawodowych, powziął informację o podejrzeniu stosowania przemocy w rodzinie albo w wyniku zgłoszenia dokonanego przez członka rodziny lub przez osobę będącą świadkiem przemocy w rodzinie. Wypełnienie formularza powinno nastąpić:

w obecności osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie,

w przypadku braku takiej możliwości (z uwagi na nieobecność tej osoby, stan jej zdrowia lub ze względu na zagrożenie jej życia lub zdrowia), wypełnienie formularza następuje niezwłocznie po nawiązaniu bezpośredniego kontaktu z tą osobą lub po ustaniu przyczyny uniemożliwiającej jego wypełnienie,

w przypadku, gdy nawiązanie kontaktu z tą osobą jest niewykonalne, wówczas wypełnienie przedmiotowego formularza następuje bez udziału tej osoby.

3. Jakie są zasady rozmowy z osobą dotkniętą przemocy w rodzinie?

- Rozmowę z osobą, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, przeprowadza się w warunkach gwarantujących swobodę wypowiedzi i poszanowanie godności tej osoby oraz zapewniających bezpieczeństwo. Spotkania z osobami, co do których istnieje podejrzenie, że są dotknięte przemocą w rodzinie, oraz osobami, co do których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, nie mogą być organizowane w tym samym miejscu i czasie.

4. Może kilka słów o samej przemocy?

- Przemoc to zamierzone i wykorzystujące przewagę sił działanie przeciw członkowi rodziny, naruszające prawa i dobra osobiste, powodujące cierpienie i szkody. O przemocy zatem powiemy wówczas, gdy wystąpią 3 przesłanki:

1. INTENCJONALNOŚĆ DZIAŁANIA – przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary, bez względu na jej potrzeby. 

2.  NARUSZANE SĄ PRAWA I DOBRA OSOBISTE – sprawca wykorzystuje przewagę siły narusza podstawowe prawa ofiary (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.

3. POWODUJE CIERPIENIE I BÓL – sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne szkody. Mogą być one wymierne, bądź nie, natychmiastowe, bądź odroczone w czasie. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma mniejszą zdolność do samoobrony.

 5. Jakie wyróżniamy formy przemocy?

- Są to:

  • PRZEMOC FIZYCZNA

To wszelkiego rodzaju działania bezpośrednie z użyciem siły powodujące uszkodzenie ciała np. popychanie, przytrzymywanie, policzkowanie, bicie, kopanie, szarpanie, wykręcanie rąk itp.

  • PRZEMOC PSYCHICZNA

To działania wykorzystujące świadome wpływanie jednej osoby na drugą, w szczególności na tok myślowy, postępowanie, sposób życia drugiej osoby bez jej przyzwolenia, za pomocą takich narzędzi jak np. wyśmiewanie, wyzywanie, poniżanie, stosowanie gróźb, szantażowanie, krytykowanie, kontrolowanie, izolowanie, wmawianie choroby psychicznej, ciągłe niepokojenie  itp. W odniesieniu do dzieci określa się ją mianem przemocy emocjonalnej jako rozmyślne, nie zawierające aktów przemocy fizycznej, zachowania dorosłych wobec dzieci, które powodują znaczące obniżenie możliwości prawidłowego rozwoju dziecka, np.: odrzucenie emocjonalne, nadmierne oczekiwania, chorobliwa nadopiekuńczość, deprecjonowanie osiągnięć.

  • PRZEMOC SEKSUALNA

To wymuszanie różnego rodzaju niechcianych zachowań w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych, np. wymuszanie pożycia seksualnego, nieakceptowanych form współżycia seksualnego, gwałt, demonstrowanie zazdrości, wyśmiewanie ciała, krytyka zachowań seksualnych itp. W odniesieniu do dzieci określa się ją jako wykorzystywanie seksualne tj. każde zachowanie osoby dorosłej, nastolatka, starszego dziecka, które prowadzi do seksualnego zaspokojenia kosztem dziecka.

  • PRZEMOC EKONOMICZNA

Ma na celu uzależnienie finansowe od sprawcy, np. ograniczanie dostępu do wspólnych środków finansowych, niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych rodziny, okradanie, odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemożliwianie podjęcia pracy zarobkowej, zaciąganie kredytów wbrew woli współmałżonka itp.,

  • ZANIEDBANIE

Naruszenie obowiązku opieki ze strony osób bliskich. Jest formą przemocy ekonomicznej przejawiającej się w formach zaniedbania potrzeb żywieniowych, higienicznych, medycznych – jako stanu wynikającego z braku dbałości czy też opieki, stosowanego najczęściej wobec dzieci, osób starszych, niepełnosprawnych, chorych.

6. Jakie działania podejmuje ops w ramach pomocy rodzinie dotkniętej przemocą?

- otaczamy rodzinę opieką, podkreślam, że całą rodzinę. Dajemy w pierwszej kolejności nasze wsparcie psychiczne w szczerej rozmowie, obecność i poczucie bezpieczeństwa, proponujemy także  pomoc psychologiczną, kierujemy osoby do specjalistów, m.in. do prawnika, lekarza, do Punktu Konsultacyjnego, gdzie usługi swe świadczą różni terapeuci. Czasami proponujemy wsparcie finansowe, rzeczowe, Asystenta Rodziny oraz kierujemy do GKRPA, gdy sytuacja tego wymaga. Podczas trwania procedury, a niekiedy również później, towarzyszymy rodzinie na każdym etapie wychodzenia z kryzysowej sytuacji, rozwijając umiejętności przydatne w radzeniu sobie z doświadczeniem. OPS w Nowych Skalmierzycach podejmuje wiele dodatkowych inicjatyw na rzecz rodzin. I tak np. orgaznizowane są cykliczne spotkania dla ofiar przemocy, odbywające się na zasadzie grupy wsparcia.

8. Gdzie można zgłaszać przemoc?

- Przemoc, której doświadcza osoba, może zgłosić do wybranej przez siebie służby czy instytucji:

  • Ośrodek pomocy społecznej
  • Policja
  • Lekarz pierwszego kontaktu
  • Ośrodek Interwencji Kryzysowej
  • Prokuratura
  • Gminna Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
  • Placówka oświatowa
  • Niebieska Linia i inne

9. Czy możemy dowiedzieć się ile, na dzień dzisiejszy, toczy się procedur NK w naszej Gminie?

- Liczba prowadzonych procedur NK jest zmienna. Na dzień dzisiejszy jest ich kilkadziesiąt.

 

Bardzo dziękuję za rozmowę i cenne informacje.

Rozmawiała: Magdalena Iskierka - pracownik socjalny, psycholog